Lisette Verkerk in Peru

Artikel in Levende Have | jaargang 9 | augustus 2011

In het augustus nummer van het tijdschrift Levende Have is een mooi artikel verschenen over de alpaca in de hooglanden van Peru; De koningin van de hemel geschreven door Jinke Hesterman.

Voor het artikel heeft Jinke ons gesproken en de presentatie bijgewoond die we gegeven hebben tijdens de workshop ‘De alpaca in de hooglanden van Peru’ in samenwerking met de Alpaca-Ranch in Meeden. Het artikel gaat o.a. over onze kudde alpaca’s in Huacahuasi. Met foto’s van Lisette Verkerk.

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 20 augustus 2011 om 00:17

Palo Santo | Heilig Hout

Palo Santo, oftewel “Heilig Hout” komt uit Peru en staat bekend als een zuiverende incense. De Inca’s gebruikten het al bij hun ceremonies, rituelen en genezings- en zuiveringssessies, maar ook als een insecten verdrijver en om kwade geesten en ongeluk te verjagen.

De Peruaanse bevolking behandelt het “Heilige Hout” met veel respect wat betekend dat alleen het hout dat gevonden wordt op de grond onder de bomen gebruikt mag worden voor deze doeleinden. Ze zeggen dat de geesten van de boom zich materialiseren in de etherische olie. Het hout heeft een heerlijke geur die doet denken aan de zondagse katholieke mis.

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 7 augustus 2011 om 19:23

Wolverven met de bladeren van de plant Ch’illka

Ch’illka is in het Quechua de naam van de plant waar we vandaag wol mee geverfd hebben. De wetenschappelijke naam is Baccharis Latifolia. De plant komt veel voor in de Heilige Vallei van de Inca’s en wordt al sinds de oudheid door de pre-Spaanse culturen zoals de Tiahuanaco, Wari en de Inca’s gebruikt voor het verven van de wol.

Met de bladeren van de plant kun je prachtig geel en groen tinten verven.

Het verven van de wol met alleen de bladeren geeft een helder geel. Door toevoeging van colpa, een vulkanisch gesteente verandert de kleur in een donker groen.

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 23 juli 2011 om 20:59

Vecht hanen

In Peru zijn hanengevechten toegestaan en erg populair.

Op het terrein van Martha lopen onder de fruitbomen prachtige hanen van het soort dat gebruikt wordt in de gevechten. Op hun hoge poten lopen ze statig rond. Liefdevol lokt Martha haar hanen met een lokroep waar ze direct op reageren. Een prachtig tafereel speelt zich voor mijn ogen af.

Informatie over hanengevechten volgens Wikipedia: Een haan zal een rivaal niet dulden op zijn eigen territorium, als hij een gevecht aangaat zal hij eerst zijn nekveren rechtzetten en dan pikken en de rivaal uitdagen. Uiteindelijk gaat dit ook in de natuur door als een duel, de hanen proberen in elkaars kam te pikken en vliegen tegen elkaar op met hun sporen. De verliezer zal dan een ander territorium moeten zoeken, vaak worden jonge haantjes zo verstoten en oude hanen zo uit de weg geruimd, in de natuur is er alleen plaats voor de sterkste. Dit gedrag wordt al waargenomen als de hanen nog maar kuikentjes zijn. Kwekers van kippen vijlen de sporen van hun haantjes regelmatig bot om zo ernstige duels te voorkomen. Maar zelf dan zullen sommigen hanen nog gewoon de ander kunnen doden. Sommige rassen zijn agressief en andere niet maar de niet agressieve zijn vaak wel wat minder karaktervol.

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 15 juli 2011 om 18:02

Graan dorsen met werkezels en paard

Wat is de relatie tussen graan dorsen en de Kantu, de nationale bloem van Peru?
In de chullo van Chinchero staat de bloem van de Inca’s, de Kantu symbool voor de maand september. In september wordt het graan gedorst. Tegenwoordig gebruiken de kleine boeren in Peru een eenvoudige dorsmachine. In het verleden werd het graan echter gedorst door een groepje paarden en ezels in rondjes over het graan te laten lopen. Tijdens dit proces worden de graankorrels uit de aren verwijderd. Deze blijven met het kaf over. De wind neemt uiteindelijk het kaf en het vuil mee waardoor alleen de graankorrels over blijven. De takken van de Kantu struik worden samen gebonden tot een bezem om de harde ondergrond waar het graan op uitgelegd wordt na het dorsen, schoon te vegen. Een fascinerend proces!
Het is nog lang geen september en toch had ik gisteren de mogelijkheid om dit proces met eigen ogen te zien. De gehuurde dorsmachine was namelijk de dag ervoor kapot gegaan. En dan wordt er weer terug gegrepen op de oude tradities. Maar wat een klus om het graan op deze manier te dorsen, zowel voor de werk dieren als de werkmannen.

Op YouTube is een filmpje te bekijken over het dors proces. Het groepje dieren heeft uit zichzelf niet zo heel veel zin om als een gek rondjes te lopen over het graan. Daarom rent er iemand, met een met steentjes gevulde plastic fles, achter ze aan om ze schrik aan te jagen. Een proces vol energie en stof happen!

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op om 17:13

« Nieuwere berichtenOudere berichten »