Mensenoffers in de Huaca de la Luna

De laatste jaren zijn prachtige muurreliëfs blootgelegd in Moche tempels zoals Huaca del Sol en Huaca de la Luna, de Tempel van de Zon en de Tempel van de Maan, 10 kilometer ten zuidoosten van Trujillo. De reliëfs tonen naakte krijgsgevangen die hun offerdood tegemoet lopen.

Mensenoffers vervulden in de Andes culturen een uiterst belangrijke rol als intermediair tussen de wereld van de mensen en die van de goden en voorouders. De communicatie tussen beide werelden was van cruciaal belang voor de instandhouding van de levenscyclus.

Het mensenoffer was een ultiem middel om het contact met de Andere Wereld, waar de oorsprong van de schepping lag, tot stand te brengen. Het contact leggen met de Andere wereld in de Offerceremonie wordt ook uitgebeeld door het zoömorfe uiterlijk van de deelnemers: hun hoofden zijn deels die van een dier, zoals de poema en de uil. Poema-attributen bij de mens zijn de grote slagtanden. Poema’s worden geassocieerd met de natte tijd. Wanneer de regens in de hooglanden beginnen dalen ze af op zoek naar voedsel. De kleur van de vacht symboliseert de roodbruine kleur van het modderige rivierwater in deze tijd.

In het noordkustgebied van Peru bloeide tussen 1 – 800 na Christus de Mochecultuur.

Het was een uiterst goed georganiseerde samenleving die bestond uit heersers, krijgers, ambachtslieden en boeren.

De Moche werden voornamelijk bekend vanwege hun bloedige religieuze praktijken. Ofschoon ze geen schrift hadden heeft men door het bestuderen van hun kunst en architectuur veel over dit volk geleerd. De Moche pottenbakkers, die beroemd waren om hun keramiek, maakten realistische portretkoppen en mooie lijntekeningen van rituele strijdscenes en gruwelijke offerplechtigheden die met veel bloedvergieten gepaard gingen.

Het doel van de rituele strijd was niet om de tegenstanders onmiddellijk te doden, maar om krijgsgevangenen te maken die vervolgens ceremonieel werden geofferd.

De offerceremonie was verbonden met een belangrijk moment in de landbouwcyclus van de kustculturen, namelijk de decemberzonnewende, die het begin van de regentijd in het hoogland markeert. Het regenwater vult de talloze rivieren die vanuit het hoogland via de kust naar zee stromen. Het doorsnijden van de halsslagader veroorzaakt een bloedstroom die kan worden geïnterpreteerd als een rituele handeling om de komst van het rivierwater te forceren.

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 28 november 2011 om 19:46