Qollur Rity, het feest van de eeuwige sneeuw ster

Qoyllur Rity is een Quechua woord en betekent zoiets als eeuwige sneeuw ster.

– Het eerste jong van onze kudde alpaca’s hebben we ook Rity genoemd omdat hij na zijn geboorte zo wit als de eeuwige sneeuw op de bergtoppen van de Andes was. –

Het religieuze feest is een samensmelting van de traditionele Andes religie, het geloof in de Apu’s – de berggoden – en de viering van de verschijning van Jezus Christus op een rots – volgens de legende na de dood van een jonge herdersjongen -. Deze verschijning werd later bekend als señor de Qollur Rity.

Het idee is dat je heel vroeg in de ochtend aan komt in het dorp Mawayany vanwaar de vier uur durende tocht begint langs de acht kruizen op weg naar de kapel van de señor aan de voet van de gletsjer Sinikara. Voor de pelgrims begint de tocht direct bij vertrek uit de bergdorpen. Onderweg naar Mawayany stoppen de vrachtwagens met in hun laadbakken de dansende en fluitende pelgrims bij iedere kapel om hun eer te bewijzen.

Wij hebben de tocht gemaakt met een groep vrienden en bekenden uit Cusco.

Om een uur of 11 vertrokken wij uit Cusco naar Mawayany. Wat een gekte. Dit soort dagen zijn de prijzen ver van realistisch maar na een flinke onderhandeling konden we mee reizen met een familie… Na een onrustige nacht kwamen we om een uur of 3 aan in Mawayany. Een dorp van niets, het ligt iets voorbij het dorp Tinqui vanwaar de Ausangate trektocht start. Voor een paar dagen is het dorp veranderd in een grote markt en verkoop plek van eten en snuisterijen. Na ons opgewarmd te hebben aan een kop thee begonnen we in het maanlicht aan onze pelgrimstocht. Voor mij de eerste keer. Voor Octavio de derde keer op rij. En dit is ook het idee; Een keer in je Peruaanse leven moet je drie keer op rij deze tocht gemaakt hebben.

In het ritme van de menigte loop je omhoog. Vlak voor we bij de kapel aankwamen werd het licht. Heel bijzonder. In een tijdsbestek van minder dan 10 minuten was het licht.

Voor het passeren van het laatste kruis kun je in een van de vele kraampjes het object van je wens aanschaffen. Vooral huizen en vrachtwagens zijn erg gewenst. Boven de kapel is een plek waar je heel officieel een stuk terrein kan aankopen om je huis te bouwen. Het eigendom kan zelfs vastgelegd worden door een notaris. Maar zodra je je hielen hebt gelicht wordt je huis en het stuk grond al weer door verkocht aan de volgende eigenaar…

Wij hebben met elkaar een Nederlandse kolonie gebouwd. Met confetti en klappertjes hebben we onze nieuwe woonplek ingewijd.

De orde onder de pelgrims wordt gehandhaafd door de Ukuku’s. Zij gaan gekleed in een wollen kostuum en dragen een gebreid masker en spreken met een hoog stemmetje. Als je vergeet je muts af te doen bij het passeren van een kruis of bij het binnen gaan van de kapel, krijg je te maken met de zweep. Dus opgepast want de Ukuku’s nemen hun taak erg serieus…

Als herinnering aan het feest zijn er poppen te koop die de verschillende groepen pelgrims vertegenwoordigen. Wij hebben als herinnering een Ukuku en een Qolla gekocht.

De Qolla’s representeren de legendarische kooplieden van de hoogvlakte van Puno. De dansers dragen een gebreide wollen maskers en een prachtig versierde vierkant platte hoed. Op hun rug hangt een gedroogde alpaca foetus. Al dansend spinnen de Qolla’s alpaca wol op een stok.

Helemaal gesloopt kwamen we de volgende dag om een uur of 7 weer aan in Cusco. Na een warme douche zijn we direct ons bed ingedoken. Dromend over de wens die we kenbaar hebben gemaakt aan de Apu. Nu maar afwachten of onze droom ooit ook werkelijkheid zal worden…

Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 26 juni 2011 om 21:17