Knippen van de alpacawol
Peru kent een droog en nat seizoen. In november/december begint het regenseizoen. In de bergen kan het enorm hard regenen en lang achter elkaar. Om te zorgen dat de vacht niet doorweekt raakt en in de klit komt te zitten, is het belangrijk om de wol op tijd te knippen. Dit is niet goed voor het dier maar is ook niet goed voor de wol die daarna moeilijk te spinnen is.
De wol wordt geknipt in de maanden november t/m maart. Van de hembras, de vrouwtjes die een cria, een kleintje verwachten, wordt de wol pas geknipt nadat ze bevallen zijn. Het knippen van de wol kan namelijk te veel stress opleveren bij het dier waardoor de cria te vroeg geboren kan worden. Daarnaast moet het dier tijdens het knippen goed vast gehouden worden…soms wordt er wat druk op de buik uitgeoefend en dat is vanzelfsprekend niet goed voor het ongeboren jong.
Tegen de extreme kou laten wij een kort laagje wol staan. De alpaca heeft tenslotte niet voor niets zo’n heerlijk warme jas aan. En op de borst van de machos, de mannetjes laten de hoogland indianen een grote pluk wol staan…dit om de manlijkheid van het dier te benadrukken. De wol wordt doorgaans ieder ander half jaar tot twee jaar geknipt…met een wol schaar. In het verleden werd de wol vaak gesneden met een mes.
Tijdens ons bezoek in november 2010 aan onze kudde alpaca’s in de hooglanden van Huacahuasi hebben we de eerste wol van een aantal dieren geknipt. In december zijn we weer bij de kudde op bezoek geweest om te kijken hoe het met de dieren gaat…inmiddels zijn er drie jongen geboren waar we erg trots op zijn en Rity heeft nu eindelijk een vriendje om mee te spelen…de jonge alpaca’s zoeken elkaar namelijk op om heerlijk met elkaar rond te dartelen. Daarnaast hebben we de dieren gecontroleerd op vlooien en indien nodig medicijnen toegediend om de vlooien te doden.
De dieren stonden in december op een goed uur lopen van Huacahuasi. Voor het werken met de dieren wordt er een kleine ceremonie uitgevoerd om moeder aarde te bedanken en gunstig te stemmen zodat de kudde veel gezondheid, vruchtbaarheid en voorspoed zal ontvangen.
Het vangen van een dier valt nog niet mee. Heel alert houdt de kudde elke beweging in de gaten…met de oortjes recht op. Zachtjes hummen de dieren naar elkaar. En dan springt Octavio of zijn broer boven op een dier om het uiteindelijk te pakken te krijgen. Het dier wordt tegen de grond gedrukt en de pootjes worden kruislings vast gebonden met een mooi touw gevlochten van alpacawol.
Aan de oren wordt het dier stevig vast gepakt waardoor het rustig blijft liggen. Zodra de kop vrij spel heeft, begint het dier wilde bewegingen te maken in een poging om te ontsnappen. Hierbij kan het dier zijn hals of kop beschadigen. Het knippen van de wol is dan ook teamwerk. Een houdt de oren vast en doorgaans twee personen knippen de vacht. Omdat het anders veel te lang gaat duren. De professionele wol knippers zijn natuurlijk veel handiger en sneller in het knippen van de wol dan de kleine alpaca houder die maar een kleine kudde dieren heeft voor eigen gebruik.
Na het knippen hebben de dieren een nieuwe hals versiering gekregen…de kleintjes met een bel erin om ze te beschermen tegen een aanval van een vos. Ieder jaar kiest de eigenaar van de dieren een nieuwe kleur voor de versieringen. Wij hebben er voor gekozen om de kleuren van de Peruviaanse vlag, rood en wit en van de Nederlandse vlag te gebruiken in de versieringen. Dit jaar hebben de alpaca’s een pompon met oranje, wit en blauw en de kleintjes een wit met blauw.
Tijdens de workshop ‘De alpaca in de hooglanden van Peru’ op zaterdag 9 en zondag 10 april op de Alpaca-Ranch in Meeden vertellen wij over de belangrijke rol die de alpaca in het leven van de hoogland indianen speelt. De middag bestaat uit een workshop touwen vlechten van wol en traditionele oor – en hals versiering maken voor de alpaca.
Categorie: Blogs - geschreven door Lisette op 23 maart 2011 om 15:53